De grote trip!

Dag 1 > de heereis
Vrijdagmorgen tussen 8 en half9 hadden we afgesproken bij ’t vat, wat vaak als meetingplace word gebruikt. Op het moment dat ik aankwam waren er al een stuk of 20 mensen en niet veel later zaten er wel 32 mensen! Eerst moesten we redelijk lang wachten op de bussen maar toen ze er waren ging alles best snel, iedereen had er zin in en de spullen waren zo ingeladen. Met de plaatsen die beschikbaar waren paste het precies! De eerste stop was bij een supermarkt waar we ook onze kok ophaalde die de broodjes voor het ontbijt al had gemaakt. Na ongeveer een half uurtje rijden kwamen we aan in het plaatsje Paranam waar de meeste trips nog even eten voordat ze aan de grote zit beginnen. Zo wij dus ook, we hebben een kleine drie kwartier pauze gehouden waarbij iedereen 2 broodjes kon pakken. Er was keuze uit broodjes kaas, ei en broodjes pom! Wat een geweldig Surinaams gerecht is! Vaak word het gegeten bij verjaardagen en andere feesten. Dus onze trip begon al goed! Daarna hebben we weer een stuk gereden tot we in het plaatsje Brownsweg aankwamen. Tot hier sliep iedereen Maar wij hielden een korte plaspauze voordat de verharde weg overging in een modderige hobbelweg. Onderweg zagen we op de weg nog een slang liggen deze was dood en lag te ver weg voor mij om te zien wat voor soort het wat. Maar de andere bus had de kleuren wel goed gezien en het bleek weer een Geelbuikbosslang (Drymoluber dichrous)te zijn, welke ik gevonden had tijdens mijn 4weken durende trip in het binnenland.
Toen we uiteindelijk in de bootaanlegplaats Atjonie aankwamen hebben we ongeveer een uurtje nodig gehad om alle spullen in te laden, ik keek mijn ogen uit hoeveel ijsboxen er met eten en drinken uit de busjes kwamen! 3 dagen eten voor 30 mensen is echt VEEEL!
Er waren 3 boten voor ons gekomen, waarvan er met mensen werden geladen en 1 met spullen, maar we hadden zoveel spullen dat de voorkanten van de andere 2 boten ook geladen moesten worden met spullen. Vervolgens dat er net iets te weinig ruimte was voor de mensen. Ik ben samen met 4 anderen op de boot gaan zitten bij de bagage. Toen we vertrokken was er felle zon en ik verwachtte weer een bootreis waarbij ik gruwelijk zou verbranden maar na een tijdje begon het te regenen. Eerst wat motregen maar later begon het enorm te plenzen, de andere boten hadden nog een half zijl over van de bagage en de meeste mensen konden daaronder schuilen. 2 bij ons op de boot zijn onder het zijl bij de bagage gaan zitten en ik heb mijn poncho gepakt en ben op een hoop zwemvesten gaan liggen tegen de bagage aan, zo zat ik nog een beetje droog… door de regen werd het varen wat lastiger voor de bootsmannen en ook doordat het inladen wat langer duurde kwamen we laat aan op het eiland Apiapaati, het was al donker! Ondanks dit hebben we snel alles uitgeladen en hebben we de hutjes verdeeld onder de mensen en is de kok meteen gaan koken. Nadat we gegeten hadden hebben de rest van de mensen snel hun hangmat opgehangen en zijn we gaan slapen.

Dag 2 > De Ananasberg/een koraalslang
De volgende dag ging mijn wekker om half7, wat ik al vroeg vond. Maar de kok was al vanaf 5uur aan het koken! Tegen half9 vertrokken we met de boten naar het dorpje Bende Kondre waar we evenjtes doorheen zouden lopen en daarna door zouden lopen naar de Ananasberg. Het pas was smal en we liepen dus in een rij van 30 mensen en ik liep voorop in het begin. En al snel hoorde ik helemaal van achter in de rij mijn naam geroepen worden en al snel begonnen de mensen dichterbij mij, mij ook te roepen dat ik moest komen want er was een slang. Dus ik rende langs het pad terug en Frits (de gids waarmee ik ook een keer naar Brownsberg ben geweest) had het diertje met een stokje op de grond gedrukt. Ik zag dat het een koraalslang was en heb ook een stokje gepakt. Samen hebben we de kop op de grond gedrukt zodat ik het slangetje op kon pakken. Deze slang word niet zo groot, maximaal 80cm en deze was tegen de 60cm denk ik. Een prachtig zwartgekleurde slang met smalle rode en witte banden. Nadat mensen foto’s gemaakt hadden en enkelen het diertje hebben aangeraakt lieten we het een eindje verder weer vrij.
We vervolgden onze reis naar de Ananasberg, maar omdat het zoveel geregend had, was de berg enorm glad! En het eerste stukje was erg stijl. Frits was een eindje gaan lopen om een liaan te kappen. Deze hebben we geklemd aan een boom beneden en een aantal mensen die het gladde stuk al over waren hielden de liaan goed vast zodat de overige mensen het konden gebruiken als steun. Toen we eenmaal bovenop de berg waren en iedereen aan het genieten was van het prachtige uitzicht zijn Fred en Gilly ananassen gaan zoeken. Ze kwamen terug met een stuk of 8 rijpe ananassen en deze hebben we aangesneden en iedereen laten proeven. We zijn erg lang op de berg gebleven want het was de hele dag bewolkt en een beetje regenachtig dus geen 50 graden zoals vorige keer. We hebben lekker wat gedronken en wat snacks gegeten op de berg. Helaas begon even later ook te regenen maargoed iedereen was toch al nat van het zweet dus zo erg was het niet. Maar de regen maakte de terugweg ook wel spannend want het was natuurlijk nog gladder! Gelukkig zijn er niet al te veel mensen gevallen.
We zijn gestopt in Bende Kondre waar we bij een oom van Fred konden eten. Onze kok had weer heerlijk gekookt en ik heb samen met wat andere mensen het eten vanuit de boot naar de plaats waar we gingen eten gesjouwd.
Na het eten wilde we gaan zwemmen in de Tapa Watra maar voordat we vertrokken kwamen een paar jongens met het idee om vanuit Bende Kondre te gaan zwemmen naar de Tapa Watra! Fred vond dit okee, mits ze zwemvesten aan deden. Dus ik ben samen met nog een stuk of 10 mensen naar de Tapa Watra gezwommen. Maar omdat het precies bij de splitsing van de Surinamerivier zit konden we eerst een stukje met de stroom mee, maar daarna moesten we keihard zwemmen tegen de stroom in! Wat best zwaar was en waarbij een aantal mensen ook af en toe wel een slokje water binnen kregen.
Eenmaal bij de Tapa Watra zijn we erop geklommen en zijn een aantal mensen met zwemvesten er vanaf gezwommen! Dit had ik vorige keer niet gedaan. Helaas hadden wel veel mensen sneetjes en schrammetjes van de waterplanten en de stenen, maar het was het waard!
Nadat we hier een tijd plezier hebben gehad zijn we terug gegaan naar Apiapaati. Toen we daar aankwamen werden al snel 2 mensen misselijk en moesten overgeven… de oorzaak was ons niet bekend. ’s Avonds zijn nog even gaan baden in de rivier voordat we gingen eten. En na het eten hebben we nog een gezellige avond gehad en zijn daarna gaan slapen. Maar op het moment dat ik naar mijn hangmat liep werd ik misselijk en moest ik overgeven… ik heb in 10 minuten wel 6 bomen gevoed… gelukkig kon ik wel goed slapen.

Dag 3 > Ziek/locale muziek en dans
De volgende morgen werd ik zo ziek wakker… en er bleken nog meer mensen ziek te zijn. Met meerdere mensen heb ik erover gesproken en we denken dat het van het water kwam. Omdat het zoveel geregend heeft afgelopen dagen is het water van de rivier gestegen en heeft zo veel zooi uit het bos meegenomen in de rivier. En omdat we zoveel gedaan hebben in het water de vorige dag en veel mensen water binnen hebben gekregen zullen de magen daardoor van slag zijn.
Frist wist een drankje te maken van een liaan wat goed zou zijn voor je maag. Ik kon niets eten of drinken want het zo eruit komen maar dat drankje (hoewel het ontzettend vies was) bleef wel binnen. En ik heb er bij het ontbijt nog even bij gezeten maar daarna ben ik in een hutje op een bed gaan liggen en ik heb tot het avondeten bijna nonstop geslapen!
Overdag was het de bedoeling om naar de stroomversnelling Grandan te gaan maar omdat het water zo hoog was zou er weinig van te zien zijn en in plaats van dat heeft Fred een lange dorpwandeling georganiseerd aan de overkant van de rivier.
Toen ik ’s avonds wakker werd voelde ik me al een stuk beter en ben ik bij de rest van de groep gaan zitten. We hadden een kampvuur gemaakt en gingen raadsels vertellen. Ondertussen zag ik de lucht achter ons enorm oplichten! Een einde verder was het heftig aan het onweren. Ik heb foto’s proberen te maken van de lucht die oplichtte maar het was lastig…
Toen we wilde gaan eten hebben we snel alles naar binnen gebracht want we hoorde de donder nu ook en voelde al enkele druppels. Ik voelde me weer zo goed dat ik zelfs kon mee eten met de barbecue! Tijdens het eten begon het zo heftig te onweren! Vaak waren de donders zo hard dat we elkaar bijna niet konden verstaan. En de flitsen waren zo erg dat het soms wel dag leek. Ik heb filmpjes hiervan gemaakt welke nu op facebook staan.
Tijdens de regen kwam er een boot aan met meer dan 20 mensen uit het dorp Gran See aan de overkant van de rivier welke met allerlei instrumenten kwamen.
Na het eten later die avond werd er ruimte gemaakt en hebben ze hun instrumenten opgesteld en zijn ze muziek gaan maken. Al snel trokken ze iedereen de dansvloer op en was iedereen aan het dansen! Na een hele gezellige avond met de lokale mensen is iedereen gaan slapen omdat we de volgende ochtend weer vroeg op moesten voor de terugreis.

Dag 4 > De terugreis
’s Morgens was bijna iedereen weer beter maar helaas waren er ook weer wat nieuwe zieken… we zaten toen op 10 mensen die hebben over gegeven.
Iedereen heeft zijn spullen gepakt na het ontbijt en tegen half11 zijn we vertrokken met de boten. Dit keer had ik wel een normale zitplaats. Helaas begon het meteen alweer te miezeren… en ik verwachte de hele reis eigenlijk weer grote plensbuien maar gelukkig werd het na een uurtje weer droog en begon de zon zelfs te schijnen! We zijn even gestopt bij een dorpje om een meisje die met ons mee was gevaren af te zetten. Zij zou hier nog 2 nachten blijven en weer verder gaan. Later zijn we gestopt bij Menimi voor een plaspauze. Ik was blij dat we hier stopte want dan kon ik de kinderen hier weer even zien, want op dit eiland heb ik in het begin van mijn stage een week gewoond. Ook vond iemand een dode ijsvogel die tegen een spiegel was gevlogen. Eindelijk kon ik een van deze prachtige vogeltjes van dichtbij zien. Ik heb er een foto van gemaakt en daarna zijn we weer verder gevaren.
Onderweg zagen we een andere boot stil liggen en ik vroeg wat er aan de hand was, en een van de mensen die mee was die vanmorgen ziek was geworden was aan het overgeven… gelukkig waren er niet veel mensen die er nog last van hadden.
De rest van de rit lag ik heel relaxed op een aantal zwemvesten en ben in het zonnetje in slaap gevallen tot dat we bij Atjonie aankwamen. Vervolgens ben ik dus alsnog verbrand!! Pfff….. maargoed dit keer gelukkig niet zo erg, alleen mijn schouders een beetje.
Op Atjonie hebben we rijst met kip en wat groenten gegeten wat onze kok weer heerlijk had klaargemaakt. Daarna zijn we in de bus gestapt op weg naar de stad. Onderweg zijn we nog even gestopt bij Brownsweg voor een plaspauze en daarna zijn we weer verder gereden. Onderweg werd er weer iemand ziek welke uit het raam heeft overgegeven… gelukkig voelde hij zich daarna wel beter. Eenmaal in de stad hebben we iedereen thuis afgezet.
Ondanks dat er uiteindelijk bijna 15 mensen ziek zijn geweest vond iedereen het een geweldige trip! We hebben alles meegemaakt, tropische onweer, felle zon, slangen, uitzicht over de jungle, dorpswandelingen, zwemmen in de Surinamerivier, ziekte en culturele dans/muziek. Het was een uitdaging met 30 mensen maar het is zeer geslaagd en niemand was ontevreden!